Карасак артка кылчайып,
Кылымдар өткөн мунарык.
Адамзаттын жашоосу,
Тарых болуп узарып.
Ошол алыс мезгилде.
Бадахшанды ал кезде.
‘Гөйстан” деп аташчу,
Байланыш жок арт жактан.
Эл бөтөнчө жашашчу.
Кыя жол менен бириндеп,
Тажик эли жөө басчу.
Азирет Али пайгамбар.
Дулдул деген аты бар.
Шол аты менен алыска,
Улаган узун жол сапар.
Тажик эли жашаган,
Балыгы анын ‘Гөйстан”.
Динге салып жалпыны,
Агартууну самаган.
Ислам үчүн берилип,
Иштеген экен ал адам.
Дулдулун минип пайгамбар,
“Гөйстанга” келген дейт.
Каршылык кылган эл болсо,
Урушуп катуу жеңген дейт.
Динди кабыл алгын деп,
Тапшырманы берген - дейт.
Буйругун берип жалпыга,
Гөйстандин калкына.
Кайра дагы келем деп,
Кайткан кезде артына.
Кең өрөөнгө туш болот,
Отко коет атыны
Кош колудан тушоолоп,
Кызыгып абдан дулулулу.
Кеч киргенче көп оттойт.
Ошол жерде башкача.
Ширин таза чөп өскөн.
Дулдул башта мындайды,
Оозго алып көрбөгөн.
Жөнөөргө жетип убакыт,
Пайгамбар атын чакырат.
Дулдул отко кызыгып,
Келбей коет батыраак.
Токтото албай Сабырын,
Ачуусу келип Алинин.
Атыны тутуп жүгөндөп.
Ага бачым минген дейт.
Алыска жөнөр аллында,
“Чөлгө айланып калгын”- деп.
Жерди каргап ийген дейт.
Кийин чөп өспөй, чөлгө айланып.
Ал жерге каргыш тийген дейт.
“Алинин чөлү" аталып,
Элден элге сакталып,
Жылдар жылга уланып,
Өткөн узун убакыт.
Сөз мааниси өзгөрүп.
Али чор дешип аташкан.
Кийинки муун ал жерде,
Кадимден бери жашаган.
Мал жайласа жайлоо төрүнү,
Оттошуп асыл чөбүнү.
Андан бери ошол жер.
Өткөрдү мезгил көбүнү.
Аличор азыр даңдылуу,
Сары - Колдун бөлүгү.
"ПАМИР КЫРГЫЗДАРЫ"